การปลูกพืชคลุมดินในตระกูลถั่วในสวนยางพารา เป็นวิธีการหนึ่งที่จะสามารถควบคุมวัชพืชได้อย่างมีประสิทธิภาพ เพิ่มธาตุอาหารให้แก่ดินซึ่งได้จากการตรึงไนโตรเจนจากอากาศ และจากการย่อยสลายตัวของเศษซากพืชคลุมเป็นอินทรีย์วัตถุ เหล่านี้เป็นผลทำให้การทำสวนยางสามารถได้รับผลผลิตเร็วขึ้นกว่าปกติ ประมาณ 6-12 เดือน เป็นการลดต้นทุนการผลิตได้อีกทางหนึ่ง เพราะพืชคลุมดินตระกูลถั่วมีประโยชน์มากมายหลายด้าน คือ ช่วยป้องกันการชะล้างและการพังทะลายของดิน ควบคุมวัชพืช และจะประหยัดค่าใช้จ่ายในการปราบวัชพืชได้เป็นอย่างมาก การดูแลรักษาสวนก็สามารถทำได้ง่ายขึ้นต้นยางเจริญเติบโตได้ดีกว่าการไม่ปลูกพืชคลุม
ชนิดของพืชคลุมดินตระกูลถั่วที่แนะนำคือ คาโลโปโกเนียม เซนโตรซิมา เพอราเรีย ซีรูเลี่ยม โดยเฉพาะซีรูเลี่ยมทนต่อร่มเงาได้ดี ไม่ตายในฤดูแล้ง จึงเหมาะสมสำหรับ ปลูกในพื้นที่แห้งแล้ง
- เตรียมเมล็ดพันธุ์โดยแช่เมล็ดพันธุ์ในน้ำอุ่น (น้ำ เดือด : น้ำ 2: 1) 2 ชั่วโมง
- วิธีปลูกโดยหว่านหรือโรยเป็นแถว 2-3 แถวระหว่างแถวยาง ห่างจากแถวยาง 1.0- 1.5 เมตร
- ใส่ปุ๋ยบำรุงพืชคลุม โดยหว่านปุ๋ยหินฟอสเฟตในแถวพืชคลุมอัตรา 15 และ 30 กิโลกรัมต่อไร่ เมื่อพืชคลุมอายุ 2 และ 5 เดือน ตามลำดับ หลังจากนั้นหว่านฟอสเฟต ในบริเวณพืชคลุม อัตรา 30 กิโลกรัมต่อไร่ เมื่อพืชคลุมอายุ 9 เดือน และต่อไปปีละครั้ง
ที่มา : การปลูกสร้างสวนยางที่มาประสิทธิภาพ การยางแห่งประเทศไทย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น